کد مطلب: 93431 تعداد بازدید: ۴۴۷

مدیر مدرسه علمیه صدیقه طاهره(س) نوشهر:

ویروس کرونا یادآور غفلت انسان از نعمت با ارزش سلامت است

شنبه ۱۴ تير ۱۳۹۹ ساعت ۰۸:۰۳:۱۱
مدیر مدرسه علمیه صدیقه طاهره (سلام‌الله علیها) نوشهر بیان کرد: ویروس منحوس کرونا ثابت کرد که امنیت و سلامت نعمت‌های باارزشی هستند که انسان‌ از آن‌ غافل بوده است.

خانم غلامرضایی در نشست مجازی «بهره‌های اخلاقی از بیماری کرونا» در مدرسه علمیه صدیقه طاهره(سلام‌الله علیها) نوشهر بیان کرد: بشر به‌واسطه برخی از پیشرفت‌های علمی، پژوهشی و غیره دچار غرور شده و خود را بی‌نیاز از معنویت و تعالیم دینی می دانست که در قرآن آمده است(یا ایها الانسان ما غرّک بالربک الکریم....)،اما ویروس کرونا تلنگری برای انسان و یادآور این حقیقت شد که مدیریت جهانی و قدرت از آن خداوند بوده و انسان تنها ذره ای از علم را می داند.
وی تصریح کرد: افزایش معصیت، کشتار افراد بی گناه و غیره نزول بلا وگرفتاری در جهان می شود که متاسفانه در حال حاضر نیز شاهد رواج بدعت های دوران جاهلیت مانند جهاد نکاح و گناهانی همچون کشتار نسل ها به جرم مسلمان بودن، اسراف و تبذیر، گسترش طلاق و غیره هستیم.
وی افزود: انسان تا زمانی که در عافیت و امنیت است، از نعمات الهی غافل بوده و هنگامی قدر آن‌ها را می‌داند که به فقدان این نعمت‌ها دچار شود و در حقیقت ویروس کرونا سبب رشد انسان در زمینه‌های مختلف مانند صبر، تحمل سختی‌ها و کمک و هم دردی با همنوعان شد.
ویروس کرونا توان علمی و عملی دانشمندان و نخبگان ایرانی را نمایان کرد
مدیر مدرسه علمیه صدیقه طاهره(سلام‌الله علیها) نوشهر اعلام کرد: بیماری کرونا باعث تمرین عملی جهت افزایش آمادگی در بخش بهداشت و درمان، به‌خصوص در نیروهای مسلح برای مقابله با جنگ‌های بیولوژیکی احتمالی و همچنین تقویت وحدت و همدلی در مردم و مسئولین شد و راهبرد عملکرد جهادی، روحیه انقلابی، بسیج عمومی وبرتری فرهنگ ایرانی – اسلامی و سراب بودن مدینه فاضله غرب را اثبات و توان علمی و عملی دانشمندان و نخبگان ایرانی، پزشکان، پرستاران، حوزه‌های علمیه، بسیج و غیره را برای همگان نمایان کرد.
وی خاطر نشان کرد: سلامتی و امنیت ازجمله نعمت هائی هستند که انسان با فقدان آن‌ها دچار سختی و خسران می‌شود؛ لذا اگر شاکر درگاه الهی باشیم خداوند نیز این نعمات را مضاعف می‌کند و در غیر این صورت دچار عذاب و بلا می‌شویم زیرا خداوند نعمت و عنایت خود را از بندگان نمی‌گیرد مگر اینکه انسان با اعمالش اسباب از بین بردن نعمات را فراهم سازد.