مؤسس مدرسه علمیه حضرت نرجس ساری:
مهمترين وظيفه انبياء و اولياء الهي تعليم و تربيت است
پنجشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۲۲:۳۸حجت السلام والمسلمین سید صادق پیشنمازی در مراسم گرامی داشت شهید آیتالله مرتضی مطهری و روز معلم که با حضور اساتید، کادر و طلاب، در مدرسه علمیه حضرت نرجس(سلام الله علیها) ساری برگزار شد، ضمن اشاره به روایت (من علمنی حرفاً فقد صیّرنی عبداً) بیان کرد: تبعیت از احکام الهی، بندگی خدا و تبعیت از احکام نفس، عبودیت و بندگی شیطان است؛ نقش معلم نیز چنین است؛ چراکه عبودیت و تعلیم رابطهی تنگاتنگ با یکدیگر داشته و محبوبترین مخلوقات نزد خدا، انبیاء و اولیاء الهی هستند که مهمترین وظیفه آنان تعلیم است.
وی اظهار کرد: تعلیم فقط به گفتار نیست؛ بلکه حجیت معصوم در سه بخشِ ِ قول، فعل و تقریر بیان شده که معلم نیز در این سه بخش، چه بداند یا نداند تاثیرگزار است؛ از اینرو باید رفتارش را به گونهای مدیریت کند که آثار منفی به جای نگذارد.
مؤسس مدرسه علمیه حضرت نرجس(س) در ادامه گفت: شاگردان بدون اختيار، تاثيرات خلقي و رفتاري معلمان را پذیرفته و به آن سمت کشيده مي شوند؛ لذا يکي از صفاتي که در وجود يک معلم نمونه ، ضروري و لازم است، برخورد همراه با روي گشاده و مهربان است تا شاگردان نيز تحت تاثير اين برخورد معلم بتوانند به راحتي مشکلات خود را بيان کنند .
وی تصریح کرد: تغييرات اخلاقي افراد تنها با پند و اندرز و موعظه صورت نمي پذيرد، بلکه زماني اين مهم تحقق پيدا مي کند که همراه با عمل و رفتار انساني باشد؛ همچنین زير بناي رابطه عاطفي که ميان معلم و شاگرد برقرار مي شود، روحيات و خلقيات معلم و نه روش تدريس وی است.
پیشنمازی گفت: یکی دیگر از زاویه های تاثیرگزاری بر افراد، ذهنیت است؛ به این معنا که تصوّرات ذهنی و تخیّل در فرآیند انجامافعال اختیاری نقشآفرین هستند و بهواسطة آنها، اراده و شوق و تحریک عضلات بهوجود میآید؛ اما گاهی تصورات ذهنیبدون واسطه نیز باعث تغییراتی در خارج میشوند.
وی اضافه کرد: گاهی انسان فردی را دوست ندارد و نسبت به او پیش فرض منفی در ذهن دارد، این حس به روح فرد مقابل خواهد رسید؛ از این رو معلم و شاگرد تاثیرات مثبت و یا منفی خود را نسبت به هم منتقل میکنند؛ این مبنا به ما کمک میکند نسبت به هم نگاه مثبت داشته باشیم.
وی در پایان با اشاره به آیهی 69سوره عنکبوت و تاکید بر «لنهدينّهم» گفت: به وعدههاى خدا اطمينان داشته باشيم که حتما راه را نشان میدهد؛ زیرا پروردگار هستی معلمی است که میآموزد، عمل میکند و روزی طالبِ علم را به عهده گرفته است.