بیانیه مدرسه علمیه قدسیه بهشهر در محکومیت کشتار مسلمانان مظلوم میانمار

در این بیانیه آمده است:

الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ یَقُولُواربُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیرًا وَلَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ (سوره حج آیه چهل)
همانا کسانى که از خانه و کاشانه‏ شان به‌ناحق رانده‌شده‌اند و جز این نبوده که گفته ‏اند خداوند پروردگار ماست و اگر خداوند بعضى از مردم را به دست بعضى دیگر دفع نمی‏کرد، هم صومعه ‏هاى راهبان و هم معابد [مسیحیان‏] و هم عبادتگاه‌ها [ى یهودیان‏] و هم مساجد [مسلمانان‏] که نام خداوند در آن‌ها بسیار یاد می ‏شود، ویران می‏ گردید و خداوند هرکس را که دینش را یارى کند، یارى می‏دهد که خداوند تواناى پیروزمند است.
 خشونت در هر شکل و کالبدی، در هر مقیاس و اندازه‌ای، قبیح و ناپسند است و با هیچ دلیل و منطقی نمی‌توان آن را توجیه کرد.
همیشه در طول تاریخ شاهد پای مال نمودن حقوق اقلیت‌ها از جانب اکثریت بوده‌ایم و به‌واسطه‌ی وجود همین مهم سعی در حمایت و به رسمیت شناختن حقوق اقلیت‌ها چه در حیطه نظر و چه در وادی عمل شده است.
متأسفانه در چند روز گذشته شاهد اوج گرفتن شعله‌های خشونت و نسل‌کشی اقلیت مسلمان در کشور میانمار (برمه) بوده‌ایم که دل هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد. شاید از میان تمامی اشکال خشونت نسل‌کشی دردآورترین و منفورترین آن‌ها باشد. نسل‌کشی؛ کودک، زن، پیر و جوان، گناه‌کار و بی‌گناه نمی‌شناسد و تنها به دنبال حذف تمام و کمال گروهی از انسان‌ها است. در این هنگام دیگر درنگ و تأمل جایز نیست و بر هر انسان آزاده‌ای واجب است که دست‌گیر مظلومان باشد.
لذا مدرسه علمیه قدسیه به‌عنوان یک ‌نهاد فرهنگی در جامعه که دفاع از مظلوم و نفی ظلم را از آرمان‌های اساسی خود می‌داند صراحتاً نسل‌کشی مسلمانان در کشور میانمار را محکوم می‌کند و از وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به جد می‌خواهد در چهارچوب حقوق بین‌الملل هر چه که در توان دارد برای دفاع از حقوق اقلیت مظلوم کشور میانمار انجام دهد و از هیچ کمکی در راستای فروکش نمودن شعله‌های خشونت دریغ ننماید.