کد مطلب: 162283 تعداد بازدید:

استاد حوزه و دانشگاه گفت:

گذشتن از دمِ نفسانی؛ مقدمه‌ای برای دمیدن اَنفاسِ روحانیِ حق

یکشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۴ ساعت ۰۹:۰۸:۵۵
استاد حوزه و دانشگاه گفت: هرگاه انسان از دم نفسانی خود گذشت، خداوند از دَمِ روحانی خود در او می‌دمد.

دکتر محمد شریفی استاد حوزه و دانشگاه در نشست مجازی در انجمن علمی پژوهشی با موضوع «نماز در نگاه اهل معرفت» که با حضور طلاب و مبلغین مدرسه علمیه تخصصی ریحانه الرسول سلام الله علیها شهرستان جویبار برگزار شد، در گفت‌وگویی ضمن تأکید بر اهمیت مسئله نماز، آن را روحِ معنا بخشِ زندگی و مقدمه‌ای برای صفای باطن دانست.

وی گفت: با سیری در زندگی علمای ربّانی و پی بردن به اسرار و رموزِ مقاماتِ عالیه‌شان می‌بینیم که اهمیت این بزرگان به نماز، عاملی برای رسیدن به تکاملات روحی و درجات والای بندگی است.

دکتر شریفی در ادامه با اشاره به احوالاتِ شیخ نخودکی اصفهانی که در قالب پنج‌نامه به اسرار و رموزِ نماز پرداخته، اظهار کرد: شیخ نخودکی اصفهانی از عُرفای به نامِ سیر و سلوک، اولین قدم در این مسیر را نماز اول وقت می‌داند نمازی که همراه با حضور قلب باشد.

وی در ادامه افزود: از سفارشات موکّد این عارف بِالّله، بیداری پیش از صبح یا بین الطّلوعین است که توصیه به تقسیم‌بندی آن به اذکار و تسبیح، ادعیه، قرائت قرآن و تفکر در اعمال گذشته می‌باشد.

استاد شریفی ضمن تأکید بر مسأله تفکر بر اعمال گذشته، آن را عاملی برای شُکر و استغفار دانست و گفت: انسان با تفکر بر اعمال گذشته خود، چنانچه توفیق انجام کار خیری را داشته باید شاکر باشد و چنانچه معصیتی از او سر زده باشد باید با زبانِ استغفار آن را جبران نماید.

استاد شریفی در ادامه به تعریفی از علم کیمیا از نگاه شیخ نخودکی اصفهانی پرداخت و گفت: به دنبال علم کیمیا بودن هنر نیست، هنر واقعی آن است که مِسِ وجودت را طلا کنی. این علم را خداوند به پیامبرش با صبر و صلاة داد.

وی در ادامه به مسئله درکِ معانی نماز اشاره و اظهار کرد: برای درکِ معانی نماز، ابتدا باید برنامه‌ریزی دقیق داشته و از روزمرگی‌های خود دست بکشیم. یعنی اوقات شبانه روزمان را و تمام امورات زندگی را بر اساس نماز اول وقت برنامه‌ریزی کنیم، نماز اول وقت در واقع مقدمه‌ای برای توجه بیشتر به معانی نماز و در نتیجه درک و حضور است.

استاد شریفی با اشاره به نامه شیخ نخودکی اصفهانی که به یکی از علمای مشهور زمانش نوشت، گفت: چند آیه قرائتِ روزانه از قرآن و تدبر در معانی آن در کنار نماز اول وقت و حضور قلب داشتن، می تواند فتح بابی شود در رسیدن به کمالات انسانی. انسان هرگاه از دم نفسانی خود گذشت، خداوند از دم روحانی خود در او می‌دمد، در واقع ما باید از نفس خود بگذریم تا روح خدایی در ما اثر کند.

وی در پایان به چند راه و روشِ توجه به نماز اشاره و اظهار کرد: شب بیداری، خوردنِ مالِ حلال و حضور قلب داشتن در نماز از راه‌های رسیدن به نمازِ با توجه و اثربخش در زندگی انسان است.