مدرس سبک زندگی اسلامی در حوزه و دانشگاه مطرح کرد:
استحکام بخشیدن به زندگی زناشویی و تربیت موفق فرزندان
یکشنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۰۸:۲۶:۱۳حجتالاسلام محمد تقی دماوندی، در کارگاه «خانواده موفق» ویژه طلاب و همسران مدرسه علمیه تخصصی الزهراء «سلاماللهعلیها» ساری، با تأکید بر اهمیت استحکام زندگی زناشویی و تربیت فرزندان گفت: زندگی مشترک زن و شوهر باید آنچنان مستحکم باشد که نظرات و دخالتهای دیگران نتواند آن را متزلزل کند، یکی از پرسشهای کلیدی این است که آیا زن و شوهر یکدیگر را همانطور که هستند پذیرفتهاند یا درصدد تغییر طرف مقابلاند؟ باید توجه داشت که حدود ۴۰ درصد ویژگیهای اخلاقی و هویتی هر فرد وراثتی و غیرقابل تغییر است، بنابراین تلاش بیهوده برای تغییر طرف مقابل نتیجهای نخواهد داشت، ۶۰ درصد باقیمانده مربوط به تربیت است که در این زمینه زن و شوهر نقش مکمل یکدیگر را ایفا میکنند و میتوانند کاستیها و کمبودهای هم را جبران کنند.
وی افزود:حسادت زن اگر در مسیر سازندگی باشد، میتواند نقش مثبتی در حفظ و نگهداری شوهر، فرزندان و خود زن ایفا کند، همچنین، غرزدن زن یا مرد معمولاً نشانه وجود یک کمبود است که با این رفتار سعی در جبران آن دارند.
حجتالاسلام دماوندی درباره رابطه زن و شوهر توضیح داد: باید بررسی شود که آیا رابطه آنها سالم و عالی است یا در آن مواردی مانند خیانت، حسادت و کنترل وجود دارد؟ خیانت معمولاً از کنترل شروع میشود، زن دارای دو رگ محبت است؛ محبت مادرانه و محبت همسرانه؛ گاهی کنترل همسر از روی علاقه است، اما میتواند اثرات منفی داشته باشد و برداشتهای نادرستی ایجاد کند، بالاترین محبت به زن شنیدن جمله «دوستت دارم» و احساس توجه است و بالاترین محبت به مرد حفظ اقتدار او توسط همسر است.
وی همچنین خاطرنشان کرد: از نظر مذهبی و سیاسی نیز باید توجه داشت که زن و شوهر چقدر به هم نزدیک شدهاند و نباید اجازه داد افکار و عقاید متفاوت باعث فاصله و دوری بین آنها شود، هیچکس نمیتواند لذت دین و دینداری را به دیگری منتقل کند مگر اینکه خود آن شخص آن لذت را تجربه کرده باشد، در مواجهه با تفاوتهای بزرگ نباید طرف مقابل را کنترل، تحریم یا دعوا راه انداخت، زیرا این رفتارها باعث مقاومت و جریتر شدن طرف مقابل میشود.
وی در ادامه گفت: زن و مرد باید در زندگی مشترک آماده فداکاری باشند، زیرا زندگی مسیر نوسانی دارد؛ گاهی پیشرفت میکنیم، گاهی درجا میزنیم و گاهی عقبگرد داریم، در این شرایط به جای سرزنش و تحقیر یکدیگر، باید برای هم فداکاری و همکاری کنیم.
استاد دماوندی در پایان تأکید کرد: نهادینه کردن باورها و اعتقادات دینی از سنین پایین بسیار حیاتی است؛ برای دختران بین ۵ تا ۹ سال و برای پسران بین ۹ تا ۱۴ سال این دوره حساسترین زمان شکلگیری اعتقادات است، اگر در این سنین اصول به درستی آموزش داده شود، نوجوانان حتی در محیطهای آلوده نیز کمتر دچار انحراف خواهند شد،کمبود محبت از سوی پدر و ضعف شخصیت در خانواده میتواند عامل انحراف دختران باشد، در حالی که غرور و نافرمانی در پسران باعث آزار خانواده میشود، همچنین، وقت خالی زیاد برای پسران زمینهساز انحراف است و باید وقت نوجوانان با درس، ورزش و یادگیری مهارت پر شود تا از مسیر درست خارج نشوند.
