نشست علمی محرم سال 1401 با رویکرد جهاد تبیین با تاکید بر رفتارشناسی دشمن در آخر الزمان با مقایسه زمان پیامبران و امام حسین (علیهم السلام)

 شبهه:در یکی از فراز های دعای ندبه آمده است« این الطالب بذحول الانبیاء و ابناء الانبیاء؛ این الطالب بدم المقتول بکربلا»  سؤالات مطرح در باره این جملات دعا این است که در زمان ظهور و حکومت امام زمان عج الله که قرن ها با دوران و عصر انبیا و اولاد انبیا فاصله دارد، چگ.نه انتقام از دشمنان و قاتلان ممکن است و در  واقع انتقام از قاتلان مرده چگونه ممکن است؟
پاسخ: ابتدا باید دید که آن کسانی که در زمان انبیا تفکر ضدیت با پیامبران را راه انداختند، کارشان بر چه مبنایی بوده؟ یک تفکر که دشمن پیامبر عده ی زیادی را با خود همراه می کند باید دید چه تفکری بوده است؟ طمع به لذت ها و مادیات از جمله چیزی است که مردم دنیا دوست در هر زمانی به آن مبتلا هستند و دشمن نیز از همین بهره برده و شایعاتی درباره اینکه که آن فرد(پیامبر هر زمان) لذات دنیایی است و فقط دم از خدا می زند و اصلا به فکر دنیای ما نیست موجب ایجاد نفرت در بین مردم می شد و یک عده مردم ساده لوح خوش باور که اهل فکر کردن نبودند نیز خیلی راحت این شایعات را باور می کردند. در واقع این افراد سودجو با شایع پراکنی پیامبران را منفور می کردند در حالی که خودشان موجبات فقر و نداری همان مردم بودند. متمولان و مفرحان در هر جامعه ای باری اینکه خودشان بیشتر لذت ببرند همیشه بر سر نادانی مردم سوار می شوند و با پراکنده کردن حرف های بی اساس و شستشوی ذهنی افراد نادان، حق طلبان هر زمانی را ابتدا منفور و بعد به بدترین وضع موجود به قتل می رساندند. کار آنها این بوده که کینه انبیا را در دل ها ایجاد می کردند، بعد آخر الامر پیغمبر را مظلومانه از بین می بردند در حالی که خداوند این پیغمبران را فرستاده بود برای نجاتشان از شر همان ظالمان دنیاطلب. برای نجات دنیا و آخر تشان. این تصور را دشمن در ذهن ایجاد کرده که هر که حرف انبیا را گوش کند، دنیا بی دنیا، فقط آخرت. این نقشه دشمن در حالی است که برنامه خدا اصلا این نیست. به این شکل یکی یکی انبیا  از بین رفتند. متاسفانه داستان ها درباره چگونگی قتل پیامبران بسیار زیاد است که به بدترین وضع ممکن آنها را به شهادت می رساندند. حربه دشمن در زمان امام حسین علیه السلام هم همین بوده.
در زمانی که امام زمان عج الله قیام می کند، نیز طبیعتا دو جبهه حق و باطل وجود دارند. آن ایده و نقشه در هر دوره ای همچنان کارایی دارد که غالب مردم همیشه دوست دارند دنیایی آباد داشته باشند و جبهه باطل با حربه شایعه ی ضد دنیا بودن جبهه حق، مانع جویای حق بودن آن دسته از مردم می شوند و بدتر اینکه حتی باعث ایجاد نفرت می شوند. در بدو قیام امام دوباره همان مطلب شروع می شود. آنهایی که منافعاشان به خاطر ظهور در خطر است، شروع می کنند سر و صدا کردن- که این آمده جنگ راه بیاندازد و ....- جمعیت زیادی از امام زمان فراری می شوند. اما امام و یاران ایشان مقاومت می کنند و بالاخره حکومتی را شروع می کند. مرکز حکومت پایه هایش در عراق و مکه و سوریه و ایران است. حدود 19سال طول می کشد تا این حکومت تشکیل شود. اما بعد تشکیل حکومت آن درخشش تفکر انبیا در جامعه ظاهر می شود. جامعه از هر لحاظ رشد می کند، زمین به بهرتین نحو ممکن محصول می دهد و حکومت حق امام زمان از لحاظ مادی بسیار زیاد به وضع و حال مردم رسیدگی می کند.مردم همه دارا می شوند. در حالی که نقل است اگر پیرزنی روی سر خودش طبقی از طلاب بگذارد هیچ کسی به او تعرض نمی کند. همچنان که مردم ار تنعمات حکومت امام زمان برخوردار می شوند، نسبت به اجرای حدود نیز بسیار با جدیت برخورد می شود. مردم می بینند که حکومت در عین عدالت و مهربانی بسیار جدی و سختگیر است. زندگی بسیار راحت می شود و همه در امنیت زندگی می کنند و د رعالی ترین شرایط زندگی می کنند. وقتی این اتفاق می افتد، خبر آن در دنیا مثل توپ منفجر می شود و همه از آن خبر دار می شوند. آن وقت است که یکی یکی مردم دنیا بر علیه پادشاهان خود قیام می کنند و از امام زمان طلب یاری می کنند و حکومتی شبیه  را طلب می کنند. مردم خود مطالبه انتقام از آن تفکر را می گیرند و اینگونه انتقام خون به ناحق ریخته همه انبیا و ابنا آنها گرفته می شود. امام زمان عج الله دنیا را اباد می کند و هم زمان دینشان درست می شود. مردم با دیدن عملکرد حضرت عقلشان رشد می کندو آن کینه ای که از ظالمان از گذشته تا بحال را که در دلشان است چند برابر می شود و ظالمان را سزای عملشان می رسانند.