عاشورا نتیجه مصلحت اندیشی غلط، وقت نشناسی و بی بصیرتی خواص بود

دکتر شریفی، در آستانه ۹ دی، روز بصیرت و ولایت در نشستی در فضای مجازی با طلاب مدرسه علميه الزهرا(س) ساري، با اشاره به موضوع ویژگی های خواص و بصیرت گرایی اظهار کرد: جامعه را می‌توان به دو گروه خواص و عوام تقسیم کرد، خواص همان پیشروان و اهل بصیرت هستند و عوام هم همان مقلّدان و اهل موج هستند که اهل تعقل نيستند و کورکورانه حرکت می کنند.
وی ادامه داد: خواص دو گروه طرفدار حق و باطل هستند، بعضي خواص طرفدار حق، تا پایان مقاومت کرده و لحظه‌ای کوتاهی ندارند ولی بعضی از آنها پایداری لازم را ندارند و اسیر این دنیا می شوند و يا به علت عدم دوام خواص میل به سلامت و راحت‌طلبی و چهارمین عامل هم ترس از ضرر و زیان جانی، مالی، آبرویی و... است، این گروه که نتوانستند روی حقشان باقی بمانند، در تاریخ زیاد بودند از جمله آنها عبدالله بن عباس، عبدالله بن زبیر و عبدالله بن جعفر طیار را می توان نام برد.
آقاي شریفی تصریح کرد: مهمترین شاخصه اهل پایدار در حق، از دیدگاه مقام معظم رهبری، وقت‌شناسی است، اولین شاخصه آنها، وقت‌شناسی است يعني گذشت به موقع از دنيا، مثلاً قضاوت شریح قاضی یکی از عوامل رقم خوردن واقعه ی کربلا شد، دومین ویژگی، تشخیص به موقع است مانند کسانی که به امام علی(علیه السلام) گفتند، ما نمی دانیم که شما به حق هستید یا آنها، سومین عامل تصمیم به موقع است، از جمله آن می‌توان به در آوردن خلخال از پای فرزندان حسین بن علی(عليه السلام) اشاره کرد.
وی بیان کرد: عامل مهم اقدام به موقع است، زیرا بصیرت درکل یعنی وقت شناسی، در حالی که طبقه اجتماعی بالا یا سطح سواد بالا، ملاک خواص بودن نيست، بالاترین ویژگی پیامبر(صلي الله عليه و آله) و یاران ايشان بصیرت است، ابشان فرمودند، من و یارانم با بصیرت عمل می‌کنیم، امام حسن (علیه السلام) بالاترین وقت شناس بودند، در وقت لازم صلح و به موقع قیام كردند، قیام امام حسین(علیه السلام) نیز از همين وقت شناسي بود.
استاد حوزه تاکید کرد: شهدای کربلا، در وقت لازم به امام(عليه السلام) پاسخ داده و تصمیم گرفتند و پایدار شدند، اما توابین در وقت لازم جواب ندادند و با وجود شهادت، پایدار نماندند، هدف آنها تنها کشته شدن برای کفاره گناهانشان بود، تمسک به ثقلین (قرآن و عترت) تنها راه برای داشتن بصیرت است و عَلَم کربلا را دو گروه اهل بصیرت و اهل صبر و استقامت بر می دارند که امام حسین (علیه السلام) حضرت زینب(سلام الله) و حضرت سجاد (علیه السلام) مظهر بصیرت و استقامت بودند.
وي خاطر نشان کرد: خواص با بصیرت و بی بصیرت کربلا را می توان به چند دسته تقسیم کرد: یک گروه خواصی بودند که قبلاً با امام بوده ولی در کربلا در برابر امام ایستادند، مانند شمر، خواص دیگر که با امام بودند ولی بعدها امام را همراهی نکرده و حتی ایشان را نصیحت کرده و از قیام بر حذر شدند، مانند عبدالله بن عمر، گروه دیگر خواصی بودند که اصلاً امام را در وقت لازم یاری نکردند مانند توّابین، گروه بعدی خواصی بودند که با امام در ابتدا نبودند اما در پایان امام را یاری نمودند مانند حر بن یزید ریاحی و زهیربن غین، گروه دیگر خواصی بودند که از ابتدا تا انتها با امام بوده و ایشان را یاری نمودند مانند حبیب مظاهر و هانی بن عروه.
وی افزود: نکته آخر که باید به آن توجه كرد، این است که ما باید هم خودمان جزو خواص باشیم و هم آنکه خواص را یاری و از آنان دفاع کنیم چون وقتی که عمار را زدند، مالک مجبور به عقب‌نشینی شد، یکی مانند عمار باید داخل جبهه باشد و روشنگری کند و دیگری مانند مالک باید در خط مقدم باشد، دشمن در جنگ صفین چون نمی توانست مالک را بزند و حریف او شود، ابتدا عمار را زد و بعد مالک را از پا در آورد، لذا ما باید هم مواظب عمارها باشیم هم خودمان عمارگونه عمل كنيم.