انقلاب و انتخاب رئیس جمهور
سه شنبه ۲۹ خرداد ۱۴۰۳
حجت الاسلام، محمدجواد قائمی، مدیر حوزه علمیه خواهران #مازندران، در یادداشتی با عنوان«انقلاب و انتخاب رئیس جمهور» آورده است: یکی از نمادهای قدرت سیاسی که خود می تواند تقویت کننده ثروت اجتماعی و پایگاه اجتماعی هر نظام سیاسی باشد، مساله انتخابات بعنوان ابزاری برای گردش نخبگانی در هرم و دامنه قدرت سیاسی است و به همین علت همواره نخبگان سیاسی و دغدغه مندان حوزه تحولات سیاسی در یک جامعه، بدنبال فهم و تبیین مناط و مناطات این گردش قدرت به جامعه مخاطب یعنی مردم و شرکت کنندگان در انتخابات هستند تا از این طریق بتوانند در ضمن مهیا ساختن مسیر گردش نخبگان سیاسی و کارگزاران نظام، از طریق مشارکت سیاسی مردم، حیات و تقویت قدرت اجتماعی نظام سیاسی در عرصه های داخلی و بین المللی را تضمین کنند.
از این رو، حال که جامعه ایران متاثر از شهادت خادم الرضا و شهید جمهور حضرت ایت الله رئیسی(ره) در معرض آزمونی دیگر برای خلق حماسه حضور برای تعیین خلف ایشان برای سکانداری قوه مجریه هستند و در عین حال برخی از نخبگان سیاسی که خود را آماده و مهیای پذیرش این مسئولیت بزرگ دیده اند، نمی بایستی از این مساله مهم غفلت کنند. لذا همگان چنانچه مقام معظم رهبری بارها بر آن تاکید داشته اند، می بایستی به این مهم توجه کنند، انتخابات بمعنای عام در همه سطوح در عین اینکه ابزاری برای مشارکت مردم در حیات سیاسی است ولی هدف و غایت آن «تقویت و تعالی نظام و انقلاب اسلامی» است و از طریق این تقویت می بایست که آرامش و آسایش مادی و معنوی قابل تحقق باشد و در حقیقت نگاه به اصل نظام و انقلاب همان روح دمنده و اکسیر حیات کلام رهبری در دعوت حداکثری و مشارکت بالای جامعه اسلامی ایران در انتخابات است و این خود یک وجه ممیزه ای برای نظام مردم سالاری دینی از دیگر نظامات مبتنی بر مشارکت سیاسی است که خود مشارکت سیاسی در آن می تواند دسیسه ای برای دشمنان آن ملت و جامعه برای ضربه زدن و انحراف فرایند گردش نخبگانی در هرم قدرت سیاسی باشد.
با این وجود باید گفت: متاسفانه علی رغم تاکید رهبر حکیم و فرزانه انقلاب نسبت به توجه بیش از پیش به مساله «حفظ و تقویت نظام و انقلاب» در فرآیند انتخابات که یکی از حداقل کنشهای ایجابی «ارائه برنامه تقویت انقلاب در چله دوم خود در مسیر تحقق نظم نوین بین المللی» و از حیث سیاسی« عدم تحریک گسل های امنیتی مانند اختلاف قومی، مذهبی و هیجانات روحی» است، شاهد برخی رفتارها از سوی برخی جریانات سیاسی بر خلاف این اصل مهم و حیاتی برای نظام و انقلاب هستیم که این غفلت از جنبه های سلبی و ایجابی حق انقلاب از انتخابات، می توانند در میان مدت و بلند مدت آسیب زننده به قدرت و پایگاه اجتماعی نظام باشد واین همان چیزی خواهد بود که با روح متعالی مشارکت سیاسی در انتخابات برای تقویت حیات سیاسی یک جامعه مدنی در تضاد کامل است.
انشاء الله شاهد آن باشیم که در این انتخابات از دو سوی « کاندیداها و مردم» حق انقلاب از انتخابات از طریق مطابله گری و ارائه برنامه تا حدودی ادای دین صورت پذیرد و در یک نگاه کلی می توان گفت: اصل توجه و نقش آفرینی انقلاب و نظام در برنامه های اعلامی کاندیداها، خود می تواند بهترین معیار سنجش شناسائی کاندیدای ریاست جمهوری در تراز انقلاب اسلامی باشد.